บทที่ 48 เซ็นใบหย่า 2 (100%)

กระทั่งความอดทนอดกลั้นใกล้ถึงกาลอวสานแล้วจริงๆ จอมพลถึงได้ปลดขาเรียวที่ตวัดรัดรอบเอวสอบออก ปล่อยร่างอ่อนปวกเปียกลงไปยืนบนพื้น ท่ามกลางเสียงครางประท้วงด้วยความขัดใจของคนที่ถูกทิ้งไว้กลางทาง ทันใดนั้นเขาก็ลนลานยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่า ก่อนจะทำให้เธอห่อปากครางอู้ แผ่นหลังบางกระแทกผนัง ด้วยการเสือกไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ